Η άρθρωση του ισχίου είναι μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες αρθρώσεις στο ανθρώπινο σώμα καθώς συνδέει τον κορμό με το κάτω άκρο. Αποτελείται από την κοτύλη (την αρθρική επιφάνεια στη λεκάνη), την κεφαλή του μηριαίου οστού και τα μαλακά μόρια που την περιβάλλουν (αρθρικός υμένας, αρθρικός θύλακας, σύνδεσμοι). Οι αρθρούμενες επιφάνειες της κοτύλης και της μηριαίας κεφαλής επενδύονται από αρθρικό χόνδρο, έναν ιδιαίτερο ιστό, λείο και ανθεκτικό, ο οποίος εξασφαλίζει την ομαλή και με ελάχιστες τριβές κίνηση.
Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι μια χρόνια εκφυλιστική πάθηση της άρθρωσης κατά την οποία ο αρθρικός χόνδρος σταδιακά καταστρέφεται. Η απώλεια του αρθρικού χόνδρου προκαλεί ανώμαλη κίνηση μεταξύ της μηριαίας κεφαλής και της κοτύλης, τη δημιουργία οστεοφύτων (οστικές αιχμές σε θέσεις που κανονικά δεν υπάρχει οστό) και σε τελικά στάδια, την επαφή μεταξύ οστών που έχουν σαν αποτέλεσμα. καταστροφικές συνέπειες για τα αρθρούμενα οστά.
Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου υπολογίζεται ότι προσβάλει περίπου 10 – 20 % του πληθυσμού (περίπου 90 στους 100.000 ανά έτος), ενώ συνήθως εμφανίζεται μετά τα 50 έτη και πιο συχνά σε γυναίκες (ειδικά στη νότια Ευρώπη), ενώ στη μαύρη φυλή είναι πιο σπάνια.
Οι αιτίες είναι ποικίλες και περιλαμβάνουν τη φθορά από το πέρασμα του χρόνου, τραυματισμούς της περιοχής, συγγενείς δυσπλασίες του ισχίου, αυξημένο σωματικό βάρος, επαναλαμβανόμενη καταπόνηση (λόγω επαγγέλματος ή αθλητισμού) και κληρονομική προδιάθεση.
Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα της πάθησης. Εντοπίζεται στη βουβωνική χώρα και μπορεί να αντανακλά στο σύστοιχο γόνατο ή γλουτό. Στα αρχικά στάδια προκαλείται μετά από καταπόνηση της περιοχής, αλλά αργότερα μπορεί να εμφανίζεται και σε ηρεμία. Ο ασθενής μπορεί να δυσκολεύεται στις σκάλες και στο περπάτημα ειδικά σε ανώμαλο έδαφος.
Δυσκαμψία ή αίσθημα «κλειδώματος» της άρθρωσης εμφανίζεται σε μεταγενέστερα στάδια της πάθησης. Ο ασθενής δυσκολεύεται να κάμψει πολύ το μηρό προς την κοιλιά και έχει περιορισμό της έσω και έξω στροφής του ισχίου. Αυτά, σε συνδυασμό με τον πόνο, εμποδίζουν τον ασθενή στην καθημερινότητά του, όπως για παράδειγμα να βάλει τις κάλτσες και τα παπούτσια του ή να κόψει τα νύχια του. Η δυσκαμψία μπορεί να είναι χειρότερη μετά από ξεκούραση και να βελτιώνεται μετά από μερικά βήματα.
Συνήθως, ο ασθενής παρουσιάζει χωλότητα, δηλαδή κουτσαίνει, είτε λόγω πόνου, είτε γιατί η καταστροφή της άρθρωσης είναι τόσο σημαντική που έχει οδηγήσει σε βράχυνση του κάτω άκρου και ανισοσκελία. Πολλές φορές το πάσχον πόδι τείνει να είναι κοντύτερο ακόμα και περισσότερο από δύο εκατοστά.
Τέλος, πολλοί ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα ισχίου υποφέρουν από πόνο στη μέση λόγω της ανισοσκελίας ή του ανταλγικού βαδίσματος.
A. Κλινική εξέταση
Ο ιατρός από την κλινική εκτίμηση μπορεί να διαγνώσει την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου συνεκτιμώντας το ιστορικό του ασθενούς (συμπτώματα, ηλικία, επάγγελμα, δραστηριότητες, προηγούμενοι τραυματισμοί, παθήσεις, φάρμακα, κληρονομικότητα) και τις κλινικές δοκιμασίες. Ο πόνος στις στροφές του ισχίου, όταν ο μηρός είναι σε κάμψη προς την κοιλιά, είναι το πιο συχνό εύρημα. Επίσης, μπορεί να παρατηρηθεί πόνος στην προσαγωγή ή απαγωγή του μηρού, μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης, και σύγκαμψη (μόνιμη κάμψη του ισχίου ολίγων μοιρών που δεν επιτρέπει την πλήρη έκταση – τέντωμα του μηρού) κτλ.
Β. Απεικονιστικός έλεγχος
Η απλή face (προσθιοπίσθια) ακτινογραφία λεκάνης – ισχίων σε όρθια θέση είναι η βασική εξέταση για την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Τα κύρια ευρήματα είναι:
Σε σπάνιες περιπτώσεις που η απλή ακτινογραφία δεν επιβεβαιώνει τη διάγνωση (όπως στα πολύ αρχικά στάδια της οστεοαρδρίτιδας που δεν έχουν εγκατασταθεί σημαντικές βλάβες) μπορεί να χρειαστεί αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Α. Συντηρητική θεραπεία
Στα αρχικά στάδια της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου η θεραπεία είναι συντηρητική και περιλαμβάνει τα εξής:
Β. Χειρουργική Θεραπεία – Μέθοδος ASI
Η ριζική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου είναι η ολική αρθροπλαστική του ισχίου, δηλαδή η αντικατάσταση της άρθρωσης από τεχνητή.
να σε καθοδηγήσει σχετικά με τη πάθηση σου, για να επιλέξεις την καλύτερη δυνατή αντιμετώπισή της.
