Αρχική breadrumb-bullet-icon Ορθοπαιδικές Παθήσεις breadrumb-bullet-icon Ισχίο breadrumb-bullet-icon Χαλάρωση Ολικής Αρθοπλαστικής Ισχίου

Χαλάρωση Ολικής Αρθοπλαστικής Ισχίου

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου (ΟΑΙ), είναι η αντικατάσταση της άρθρωσης του ισχίου και είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση που αποσκοπεί στην ανακούφιση του πόνου και στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας σε ασθενείς που πάσχουν από σοβαρή αρθρίτιδα του ισχίου.

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου (ΟΑΙ), είναι η αντικατάσταση της άρθρωσης του ισχίου και είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση που αποσκοπεί στην ανακούφιση του πόνου και στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας σε ασθενείς που πάσχουν από σοβαρή αρθρίτιδα του ισχίου. H ολική αρθροπλαστική ισχίου δημιουργεί σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής, ωστόσο ορισμένοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν επιπλοκές. Μια σημαντική επιπλοκή είναι η χαλάρωση της πρόθεσης. Η κατανόηση των αιτίων, των συμπτωμάτων, της διάγνωσης και των επιλογών θεραπείας της χαλάρωσης των προθέσεων μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να λάβουν ενημερωμένες αποφάσεις και να αναζητήσουν έγκαιρη ιατρική παρέμβαση.

Τι είναι η Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου περιλαμβάνει τη χειρουργική αντικατάσταση του κατεστραμμένου χόνδρου και οστού στην άρθρωση του ισχίου με προθέσεις κατασκευασμένες από τιτάνιο, πολυεθυλενιο ή κεραμικά υλικά. Αυτές οι προθεσεις έχουν σχεδιαστεί για να μιμούνται τη φυσική κίνηση του ισχίου, παρέχοντας με αυτό τον τρόπο ανακούφιση από τον πόνο και βελτιωμένη κινητικότητα. Συνήθως, συνιστάται για ασθενείς με σοβαρή οστεοαρθρίτιδα ή ρευματοειδή αρθρίτιδα, οι οποίοι δεν έχουν βρει ανακούφιση από συντηρητικές θεραπείες όπως είναι τα φάρμακα, η φυσιοθεραπεία ή οι ενέσεις.

Πριν

Μετά

Αιτίες Χαλάρωσης

Η περιπροθετική χαλάρωση είναι μία από τις πιο συχνές μακροπρόθεσμες επιπλοκές μετά την ολική αρθροπλαστική ισχίου. Συμβαίνει όταν η οστεοενσωμάτωση μεταξύ πρόθεσης και οστού αποτυγχάνει, προκαλώντας σαν αποτέλεσμα αστάθεια του εμφυτεύματος. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στη χαλάρωση:

  • Φθορά υλικού: Με την πάροδο του χρόνου, τα μέρη της ολικής αρθροπλαστικής μπορεί να φθαρούν. Αυτό είναι ιδιαίτερα συχνό στο πολυεθυλένιο που λειτουργεί ως ¨μαξιλάρι¨ μεταξύ των μεταλλικών ή κεραμικών μερών. Καθώς το πολυεθυλένιο φθείρεται, μπορεί να παράγει μικροσκοπικά σωματίδια που προκαλούν φλεγμονή και κατα συνέπεια την  απώλεια οστού γύρω από το εμφύτευμα. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως οστεόλυση.
  • Περιπροθετική Λοίμωξη: Η περιπροθετική λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε χαλάρωση, προκαλώντας φλεγμονή και βλάβη στα οστά και τους πέριξ μαλακούς ιστούς. Η περιπροθετική λοίμωξη μπορεί να εμφανιστεί άμεσα μετά την επέμβαση ή να αναπτυχθεί μετά από  χρόνια. Βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να γίνει είτε κατά τη διάρκεια του χειρουργείου ή αιματογενώς από άλλο μέρος του σώματος (π.χ οδοντιατρική παρέμβαση) και να εγκατασταθούν στην πρόθεση.
  • Χειρουργική Τεχνική: Ο μη σωστός προσανατολισμός των προθέσεων και η ανεπαρκής σταθεροποίηση κατά τη διάρκεια της αρχικής επέμβασης μπορεί να οδηγήσει σε πρώιμη χαλάρωση.
  • Παράγοντες Ασθενούς: Ατομικοί παράγοντες του ασθενούς, όπως η παχυσαρκία, τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και ορισμένες ιατρικές καταστάσεις (όπως η οστεοπόρωση και ο διαβήτης) μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο περιπροθετικής χαλάρωσης. Το υπερβολικό βάρος ασκεί επιπλέον πίεση στις προθέσεις όπως και οι δραστηριότητες υψηλής έντασης μπορούν να επιταχύνουν τη φθορά του.

Πριν

Μετά

Συμπτωματολογία

Οι ασθενείς που εμφανίζουν περιπροθετική χαλάρωση μετά από ολική άρθροπλαστική ισχίου μπορεί να παρατηρήσουν μια σειρά συμπτωμάτων που μπορούν να ποικίλουν σε σοβαρότητα, οπως:

  • Πόνος: Επίμονος ή επιδεινούμενος πόνος στο ισχίο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων. Αυτός ο πόνος μπορεί να είναι παρόμοιος με τον πόνο πριν από την αρχική χειρουργική επέμβαση.
  • Οιδημα: Αυξημένο οίδημα γύρω από την άρθρωση του ισχίου, το οποίο μπορεί να συνοδεύεται από ερυθρότητα και θερμό εάν υπάρχει λοίμωξη.
  • Αστάθεια: Αίσθηση ότι το ισχίο είναι ασταθές. Αυτό μπορεί να δυσκολεύει το περπάτημα ή την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων.
  • Μειωμένο Εύρος Κίνησης: Δυσκολία στην κάμψη ή την έκταση του ισχίου. Οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν δυσκαμψία ή μειωμένο ευρώς κίνησης και δυσκολία στην εκτέλεση δραστηριοτήτων.

Διάγνωση

Η διάγνωση της περιπροθετικής χαλαρωσης περιλαμβάνει συνδυασμό κλινικού, απεικονιστικού και μερικές φορές εργαστηριακού ελεγχου. Οι απεικονιστικές μελέτες που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι:

  • Ακτινογραφίες: Οι ακτινογραφίες μπορούν να δείξουν αλλαγές στη θέση της πρόθεσης και τυχόν σημάδια οστεόλυσης γύρω από αυτό. Αλληλουχίες ακτινογραφιών που λαμβάνονται με την πάροδο του χρόνου μπορούν να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για την αναγνώριση της προοδευτικής χαλάρωσης.
  • Αξονική Τομογραφία: Η αξονική τομογραφία παρέχει πιο λεπτομερείς εικόνες και μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της έκτασης της οστεόλυσης και της κατάστασης των περιβαλλόντων δομών. Η αξονική τομογραφία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε πολύπλοκα περιστατικά όπου οι απλές ακτινογραφίες δεν παρέχουν επαρκείς πληροφορίες.
  • Σπινθηρογραφήματα Οστών: Το σπινθηρογράφημα περιλαμβάνει την έγχυση μιας μικρής ποσότητας ραδιενεργού υλικού ενδοφλέβια. Αυτό το υλικό συσσωρεύεται σε περιοχές αυξημένης οστικής δραστηριότητας, που μπορεί να υποδεικνύουν χαλάρωση ή λοίμωξη. Τα σπινθηρογραφήματα οστών μπορούν να είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στη διάκριση μεταξύ μηχανικής χαλάρωσης και λοίμωξης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να γίνουν αιματολογικές εξετάσεις ή παρακέντηση της άρθρωσης του ισχίου για τον αποκλεισμό λοίμωξης. Αυξημένα επίπεδα των δεικτών φλεγμονής στο αίμα ή παρουσία θετικής καλλιέργειας από την παρακέντηση υποδεικνύει περιπροθετική λοίμωξη που απαιτεί άμεση θεραπεία.

Πριν

Μετά

Θεραπεία

Η  θεραπεία για τη περιπροθετική λοίμωξη εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης και την υποκείμενη αιτία. Οι επιλογές περιλαμβάνουν:

  • Συντηρητική αντιμετώπιση: Για ήπιες περιπτώσεις χαλάρωσης, οι συντηρητικές θεραπείες όπως η διαχείριση του πόνου, η φυσιοθεραπεία και η τροποποίηση των δραστηριοτήτων μπορεί να είναι αρκετές για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και τη διατήρηση της λειτουργικότητας. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής, ενώ η φυσιοθεραπεία μπορεί να ενισχύσει τους μυς γύρω από το ισχίο για καλύτερη υποστήριξη.
  • Αναθεώρηση ολικής αρθροπλαστικής ισχίου: Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητη η χειρουργική αναθεώρηση. Αυτό περιλαμβάνει την αφαίρεση του εμφυτεύματος και την αντικατάσταση του με ένα νέο. Η αναθεώρηση του ισχίου είναι πιο περίπλοκη από την αρχική επέμβαση και απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό.
  • Διαχείριση περιπροθετικής λοίμωξης: Εάν υπάρχει λοίμωξη, τότε πρέπει να αντιμετωπιστεί επιθετικά με αντιβιοτικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθεί το μολυσμένο εμφύτευμα και να τοποθετηθεί ένα spacer μέχρι να καθαριστεί η λοίμωξη, το οποίο  ακολουθείται από δεύτερη επέμβαση. Το πρωτόκολλο θεραπείας που σχετίζεται με περιπροθετική λοίμωξη συχνά περιλαμβάνει μια πολυεπιστημονική ομάδα, συμπεριλαμβανομένων ειδικών λοιμωξιολόγων και ορθοπαιδικών χειρουργών για την εξασφάλιση των βέλτιστων αποτελεσμάτων.

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών με σοβαρό πόνο του ισχίου. Ωστόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις πιθανές επιπλοκές, όπως είναι η περιπροθετική χαλάρωση. Με την κατανόηση των αιτίων και των συμπτωμάτων οι ασθενείς μπορούν να αναζητήσουν έγκαιρη ιατρική φροντίδα. Εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να αντιμετωπίζετε περιπροθετική χαλάρωση του ισχίου σας, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε άμεσα τον ορθοπαιδικό χειρουργό σας για να συζητήσετε την καλύτερη πορεία δράσης.

Καλέστε μας